Yalçın Topçu’dan Sakaryalı Hanife’ye Büyük Vefa

Yerli Düşünce Derneği Onursal Başkanı ve eski Büyük Birlik Partisi (BBP) Genel Başkanı Yalçın Topçu ve beraberindeki heyet, trafik kazası sonucu yatalak hale gelen Sakaryalı Hanife Altakhan’a ziyarette bulundu.

TSK Rehabilitasyon ve Bakım Merkezi’nde gerçekleştirilen ziyarette,Yerli Düşünce Derneği Onursal Başkanı ve eski Büyük Birlik Partisi (BBP) Genel Başkanı Yalçın Topçu, BBP Eski Genel Başkan Yardımcısı ve Yerli Düşünce Derneği Başkanı Metin Gündoğdu, Ankara Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğü Şube Müdürü Abdullah Topçu, Sağlık Bakanlığı Müşaviri ve Abhazya Derneği Yönetim Kurulu Üyesi Kadir Başer ve Yerli Düşünce Dergisi Genel Yayın Yönetmeni Ayşe Selva Bektaş yer aldı.

Annesini trafik kazasında, babasını kanserden kaybeden, kendisi de trafik kazasında bilinçsiz müdahale sonucu yatağa mahkûm olduktan sonra üvey annesi Saniye Altakhan'ın şefkati ve mücadelesi ile hayata tutunmaya çalışan Sakaryalı Hanife’ye ziyarette bulunan Yalçın Topçu, ziyaretlerinin amacının bu tip olayların bilinirliliğinin ve farkındalığının arttırılması olduğunu belirterek; “Hepimiz bir engelli adayıyız. Hiçbirimizin bir garantisi yok.”dedi. Topçu, konuşmasını şöyle sürdürdü:

“Bu Ziyareti Çok Önemsiyorum”

“Bugün burada insanlığın, vicdanın anneliğin rol modelini ziyaret ediyoruz, öncelikli amacımız bu. Saniye Hanım, hem insanlığın hem anneliğin hem de vicdanın rol modeli. Bu ziyaretteki maksadımız da bu tip rol modeller toplum tarafından daha iyi bilinsin, tanınsın. İkinci mesele de Hanife kardeşimizin hayatıyla bizim bütün insanlığın önüne koyduğu bir ibret. O nedir? O da Hanife kardeşim yaşadıklarıyla hepimize şunu söylüyor: “Hepimiz bir engelli adayıyız. Hiçbirimizin bir garantisi yok.” Bu kardeşimizin hayatına baktığımız zaman; bir evlilik yapıyor, yedi yıl sonra bir trafik kazası geçiriyor ve bunun neticesinde bu durumla karşı karşıya kalıyor. Bir taraftan Hanife vefasızlık görürken diğer taraftan kutsanacak bir vefayla, bir vicdanla karşı karşıya kalıyor. Bu açıdan bu ziyareti çok önemsiyorum. Hanife hanıma geçmiş olsun, Saniye Hanıma da Allah sizin gibi iyi yürekli insanların sayısını çoğaltsın diyorum. Ve toplumumuzda bu tip örnekler çok olsun, insanlarımız Saniye Hanımı aynı şekilde Hanife’yi de rol model olarak alsınlar. Çünkü o da bir iradenin, bir azmin, inancın sembolü gibi oldu.Neticede kolay olmayan bir durum. 6-7 yıl karanlık odalarda, çeşitli işkencelere maruz kalarak yaşıyor. Saniye Hanımın vicdanı ve duyarlılığıyla hayat buluyor.”

Bürokratik engellerin kolaylıkla aşılamadığını dile getiren Topçu, bugünkü hükümetin attığı adımlarla bu durumun da aşılacağını ifade etti. Topçu, konuşmasına şöyle devam etti:

“O Tabelaya Özürlü Yazanların Kendileri Özürlü”

“Saniye Hanım ve Hanife şu anda bürokrasiyle boğuşuyorlar. Devlet tabii ki çok şey yapıyor ama, bürokrasinin o demir kafes olarak niteleyebileceğimiz engelleri vicdanımızın önüne çıkıyor. Ama bunların aşılacağına inanıyorum. Bu ziyaretlerin artacağına inanıyorum. Toplumda söz sahibi olan insanların bu iki kardeşimi de ziyaret edeceğini düşünüyorum. Burada bir yaşanmışlık, bir hayat var. Bu hikâyeyi umarım onlar da gözleriyle görürler. Eminim ki onlara gelecekteki uğraşları için de çok ciddi bir referans olur. İdareci, öncelikle vicdanlı olmalıdır. İnşallah ifade ettiğim gibi bu ziyaret “Yerli Haber” vesilesiyle yayılır, bizden sonra ziyaretçi sayısı artar. Hanife kardeşimiz vesilesi ile engellilerimizin önüne koyulan engeller daha rahat aşılır. Biz bu konularla ilgili olarak rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu Bey’in zamanında mecliste bir kanun tasarısı vermiştik. Türkiye’nin gerçekten büyük bir ayıbıydı. Engellilerimizin Daire Başkanlığı’nın tabelasında bile özürlüler yazıyordu. Ben o zaman Genel Sekreterken çok şey söylemiştim. Rahmetliyle birlikte bu kanun teklifiyle ilgili gerekçeleri yazarken çeşitli yerleri ziyaret etmiştim. O zamanki Sayın Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’e de rahmetli bana atfen dedi ki: “Bizim Yalçın diyor ki; o tabelaya özürlü yazanların kendileri özürlü.” Şimdi bunlar aşıldı. Kanuna girdi. Bu bir aşama tabi. Bu hükümetin bu konuda ciddi katkıları oldu. Ama umut ediyorum ki ileri ülkeler seviyesine çıkartılabilir. Bu imkânlarımız var. Bizim medeniyetimizde yaşlıya, yoksula, engelliye sahip çıkmak var. Biz onlarla varız, onların duasıyla ayakta kalacağız. Ve tekrar altını çiziyorum hiç kimsenin garantisi yok, hepimiz engelli adayıyız. İnşallah devlet bu konulardaki eksiklikleri giderir ve Devletin üzerinden yük alan engelli yakını olan bu insanlara da daha fazla sahip çıkar.

Topçu’nun ardından bir konuşma yapan Saniye Altakhan,Engelli aileler olarak çok acı çektiklerini ve seslerini kimseye duyuramadıkları belirtti. Altakhan: “Bizim, engelli aileler olarak çok büyük acılarımız var. Şu an ailemde bir tane engelli var ama oğlum ve ben de aynı durumdayız. Ben sekiz yıldır sosyal hayatımı sıfırladım bir eve mahkûm oldum, dünyayla koptum, bildiğim her şeyi unuttum. Niye? Ben Hanife kızıma odaklandım, bir can dedim, bu canı kurtarmak zorundayım dedim ama ne yazık ki sesimizi duyuramıyoruz. Dinliyorlar ama ‘ben ne yapabilirim diyemiyorlar’. Bu konuda bir sizi gördüm bir de sağ olsun Niran Ünsal Hanım bu durumumuzu Cumhurbaşkanımıza iletti, çok yardımcı oldu." dedi.

Yetkililerden desteklerini esirgememelerini isteyen Altakhan: “Bu trafik kazaları bu şekilde gittiği sürece de engelliler inanın o koltuklarda oturacak” şeklinde konuştu. Altakhan, konuşmasına şöyle devam etti:

“Ben Cennetin Çocuklarına Anne Oldum”

Engelli aileler çok zor durumdayız. Bu ülkede sekiz buçuk milyon engelli var. Ancak bunları aileleriyle birlikte düşünürsek otuz milyon kişi yapıyor. Bu trafik kazaları bu şekilde gittiği sürece de engelliler inanın o koltuklarda oturacak.Buna artık dur demek gerekiyor. Bir diğeri, ben devletin çocuklarına sahip çıkıyorum. Ben onlara hizmeti ibadet olarak sayıyorum. Bizi bu yolda yalnız bırakmamanızı istiyorum. Kızımı yürütene kadar manevi desteğinizi bizden esirgemeyin.Ben cennetin çocuklarına anne oldum, sizi de abi, amca olarak görüyoruz. Olmayan ailesinin yerine koyuyoruz.

“Ben, Kızımın Sessiz Çığlığıyım”

Hanife benim kanayan bir yaram, durmayan gözyaşım, alamadığım nefesim. O yürümedikten sonra bu dünyada bana hiç huzur yok. Ve bizim tek istediğimiz, sağlık hizmetlerini sınır koymadan sağlamaları. Çünkü benim kızımın ezberi yok, yaptıkça öğreniyor. Ben senede otuz seans alarak bunu başaramıyorum. Sakarya’da fizik tedavi, rehabilitasyon merkezi yok. Ben bu sesi duyup da çözüm sağlamayan hiç kimseye hakkımı helal etmiyorum.Ben artık susmayacağım. Ben, kızımın sessiz çığlığıyım. Onun yaşamaya hakkı var. Benim devletim çok güçlü, benim kızımı mağdur edecek durumda değil. Bizim bir yıl kadar tedavi talebimiz oldu. İnşallah bu tedavimiz devam eder. Bütün hocalarımız da çok ümitli. Şu an kızım adım atıyor ama denge kuramıyor. Ben kızıma anne dedirtmek için üç yıl duvarlarla konuştum. Benim evladım acıyı, tatlıyı, ekşiyi unutmuştu biberonla besleniyordu. Benim evladım yirmi yaşında kızı, kardeşleri tarafından terkedildi.

“Cennetin Anneleri Olarak Ölmek İstiyorum”

Annenin adı yok. Annenin Ayşe’si, Fatma’sı yok. Anne,annedir. Vicdanı olan herkes annedir. Biz iki anne hayata tutunmaya çalışıyoruz. Bu yaşam mücadelesinde önümüze engel koyanlara hakkımızı helal etmiyoruz.Sizin kadar duyarlı insanlar şu ana kadar olsaydı benim bu evladım çoktan yürüyor olacaktı.Çok savaştım, varımı yoğumu harcadım. Hiçbir şeyim kalmasa bile bir canım kalsa kanımın son damlasına kadar direnip ben cennetin anneleri olarak ölmek istiyorum. Rabbim ahirette de bana cennetin annelerinin çocuklarına hizmet etmeyi nasip eylesin.

(Haber/Fotoğraf: Koray TÜMAY)